Miałam ostatnio wypadek samochodowy. Niestety byłam w takim szoku, że zapomniałam o spisaniu protokołu wypadku. O czym powinnam jeszcze myśleć w razie wypadku?

– Prawidłowe zachowanie na miejscu wypadku ułatwia w wielu przypadkach dalszy przebieg sprawy, szczególnie jeśli dojdzie w dalszym toku do postępowania sądowego. Może wówczas dojść do niespodziewanych wyników, ponieważ świadkowie lub inni poszkodowani przedstawiają różny opis przebiegu wypadku lub w ogóle go nie pamiętają. Z tego powodu warto jeszcze na miejscu wypadku podjąć kroki, jakimi są: 1) zaalarmowanie policji i/lub pogotowia; 2) sfotografowanie miejsce wypadku, szczególnie pozycji samochodów, zanim zostały one z miejsca wypadku poruszone; 3) sfotografowanie odłamków szkła leżących na jezdni; 4) zanotowanie danych możliwych świadków, zanim oddalą się oni z miejsca wypadku; 5) sporządzenie protokołu wypadku (Europäischer Unfallbericht).
Przy wypadkach bez poszkodowania osób (tylko szkody materialne) policja nie jest zobowiązana do przyjechania na miejsce wypadku. Jeśli się jednak na to nalega, to wtedy musi przyjechać i sporządzić protokół, ale może za to zażądać 36 euro. Warto tę sumę zainwestować, aby uzyskać profesjonalny zapis wypadku.
Ważna rada w takich przypadkach: należy mieć aparat fotograficzny w samochodzie (jeśli nie posiada się telefonu komórkowego z funkcją fotograficzną).
Szczególnie przy sporach, kto ponosi winę za spowodowanie wypadku, warto mieć wykupione ubezpieczenie od kosztów procesowych (Rechtsschutzversicherung). Procesy związane z ustaleniem winy oraz wysokości należącego się odszkodowania rzadko obywają się bowiem bez ekspertyzy biegłego sądowego. Często jest ich nawet kilka, np. z dziedziny ruchu drogowego, z dziedziny określenia szkód materialnych oraz z dziedziny medycznej. Ekspertyzy te, jak i cały proces mogą więc być bardzo kosztowne. Warto więc zawczasu pomyśleć o zakupie takiej polisy. Po wypadku niestety może być na to zbyt późno i ubezpieczenie może nie pokryć tych kosztów.

Ostatnio czytałem o możliwości zrobienia profilaktycznego pełnomocnictwa. Co to jest i do czego to służy?
– Pełnomocnictwo profilaktyczne (tzw. Vorsorgevollmacht) służy przede wszystkim określeniu konkretnej osoby, która w przyszłości będzie uprawniona do podejmowania decyzji w imieniu mocodawcy w czasie, kiedy ten nie jest do tego zdolny (np. ze względu na stan zdrowia, wypadek itp).Wchodzi ono więc w życie dopiero w momencie, kiedy mocodawca traci zdolność rozeznania, zdolność decydowania lub zdolność porozumienia się, i stanowi alternatywę wobec kurateli sądowej.
W ramach takiego pełnomocnictwa mocodawca, który jeszcze włada wszystkimi siłami umysłowymi, decyduje zawczasu nie tylko o tym, kto ma w danej sytuacji za niego podejmować decyzje, ale również o tym, w jakim zakresie oraz w jakich sprawach. Tutaj może zostać dokładnie określony zakres i charakter takich spraw. Chodzić może tu o decyzje medyczne, finansowe, dotyczące zamieszkania itp. Sporządzenie takiego pełnomocnictwa zapewnia mocodawcy, że będzie za niego decydować osoba zaufana i wybrana przez niego, a nie postanowiony przez sąd nieznany jej kurator.
Takie pełnomocnictwo można sporządzić u każdego adwokata lub notariusza. Jest ono rejestrowane w specjalnym registrze, przez co musi zostać uwzględnione w sytuacji, kiedy mocodawca traci zdolność podejmowania decyzji.


Jestem fotografem amatorem. Czy mogę fotografować obce mi osoby?
– W epoce fotografii digitalnej, w związku z wyposażeniem prawie każdej komórki w aparat cyfrowy, jesteśmy często w sytuacji, w której fotografujemy nasze otoczenie, a w tym osoby obce bez ich zgody. Taką sprawą zajmował się niedawno sąd najwyższy (Oberster Gerichtshof). W konkrentnym przypadku osoba została sfotografowana bez jej zgody. Sąd stwierdził, że stanowi to niedopuszczalne naruszenie prawa osobistego osoby sfotografowanej. Na podstawie tej decyzji zabronione jest więc już samo fotografowanie, a co dopiero opublikowanie lub rozpowszechnianie takiej fotografii.
Należy jednak rozróżnić, czy dana osoba jest celowo fotografowana (np. sąsiad fotografuje sąsiadkę, która opala się w ogrodzie), czy przypadkowo, co dotyczyć może osoby przechodzącej akurat w kadrze. Cytowana wyżej decyzja sądu najwyższego odnosiła się tylko do przypadku celowego fotografowania obcej osoby bez jej zgody. Zdjęcia np. z urlopu, na których w tle widnieją obce osoby, nadal są dozwolone i nie należy obawiać się konsekwencji. W przypadku wątpliwości warto jednak uzyskać zgodę danej osoby.

Aleksandra T. Fux