Wiedeńska Ringstraße
Zapraszamy na kolejny odcinek spaceru wiedeńskim Ringiem.
Naszym punktem startowym będzie malowniczy ogród Volksgarten. Aby delektować się imponującą architekturą z parkowej ławeczki, należy pozostać tutaj dłużej…

Volksgarten
Ten piękny park powstał w miejscu dawnych umocnień miasta, które w 1809 roku wysadzono na rozkaz Napoleona. Volksgarten został oddany do użytku w 1823 roku jako pierwszy publiczny park miasta i stąd jego nazwa „Volksgarten”, czyli ogród dla ludu. Na skraju ogrodu, w wybudowanej małej kawiarence grywali kiedyś swe pierwsze walce Josef Lanner i Johann Strauss. W przeciwległym rogu parku znajduje się pomnik cesarzowej Sisi, okolony piękną secesyjną altaną. Wiecznie młoda Sisi z białego marmuru spogląda na sadzawkę porośniętą liliami wodnymi, a u stóp tronu władczyni leżą dwa charty. Odsłonięcie pomnika miało miejsce w 1907 roku w obecności cesarza Franciszka Józefa. Główną atrakcją parku są bez wątpienia rabaty różane, które wczesnym latem zakwitają prawdziwą kaskadą kolorów i spowijają ogród we wspaniałym zapachu.

Parlament
W opinii wielu jest to najpiękniejszy budynek Ringu. Imponująca sylwetka Parlamentu w neohellenistycznym stylu to ukłon w stronę Aten jako kolebki demokracji. Jeżeli na masztach przed parlamentem powiewają flagi narodowe, oznacza to, że wewnątrz trwają obrady. Budynek wzniesiono w latach 1874–1883 według projektu duńskiego architekta Theophila von Hansen, który wiele lat spędził w Atenach studiując starożytną architekturę i stąd tak wiele odwołań w wyglądzie obiektu. Rampę podjazdową zdobi osiem postaci greckich i rzymskich myślicieli i historyków. Fontanna przed parlamentem symbolizuje główne rzeki monarchii, a na pięciometrowym cokole stoi Pallas Atena z boginią zwycięstwa Nike na dłoni. Do budowy Parlamentu użyto materiałów pochodzących ze wszystkich krajów monarchii, co miało podkreślać dążenie do porozumienia i jedności, a przedstawiony przy wjeździe na rampę młodzieniec ujarzmiający rumaka ma symbolizować „trzymanie nerwów na wodzy” i rzeczowe dyskusje bez gwałtownych emocji w czasie obrad. Utrzymane w greckim stylu wnętrze parlamentu jest ozdobione kolumnami i statuami greckich bogów.

Burgtheater
Najdroższy budynek Ringu wzniesiony za ogromną kwotę 10 milionów guldenów jest jednym z najpiękniejszych teatrów Europy. Styl baroku wybrano po to, aby przypominać, że w tamtym okresie teatr był jedynym miejscem, gdzie w czasie spektaklu znikały różnice klasowe i wszystkich na kilka godzin jednoczyła sztuka. Spoglądając na budynek można szybko dostrzec, że różnice klasowe wyraźnie jednak istniały pod koniec XIX wieku. Prawe skrzydło obiektu było reprezentacyjną klatką schodową dla rodziny cesarskiej i dworu, a lewe wejściem dla ludu. Burgtheater budowano w latach 1874–1888, a podczas uroczystej inauguracji wystawiono dramat Schillera Wallenstein. Szybko jednak okazało się, że budynek musi być przebudowany ze względu na fatalną akustykę i fakt, że z wielu miejsc nie było widać sceny. W reprezentacyjnym foyer o długości 60 m na ścianach wiszą portrety znanych artystów, a klatki schodowe zdobią popiersia słynnych dramaturgów. Sklepienie cesarskiej klatki schodowej zdobią imponujące freski, wykonane m.in. przez Gustawa Klimta i Franza Matscha. W niemieckim obszarze językowym Burgtheater jest uznany za scenę z najbogatszą tradycją teatralną i najstarszy niemieckojęzyczny teatr świata.

Ratusz
Neogotycki wiedeński ratusz powstał w latach 1872–1883. Plac pod budowę, podobno z ciężkim sercem, odstąpił miastu cesarz Franciszek Józef I, gdyż było to niegdyś miejsce manewrów i parad armii cesarskiej. Budynek ma siedem wewnętrznych dziedzińców i powierzchnię ponad 113 000 m2. Znajduje się w nim ponad 1500 pomieszczeń i ponad 2000 okien! Jedną z największych sal miasta jest centralna Festsaal o powierzni ponad 1400 m2. Plac przed ratuszem jest tradycyjnie miejscem corocznych imprez. Od stycznia do marca organizowane jest lodowisko, a w czasie wakacji odbywa się festiwal filmowy, zdominowany przez muzykę klasyczną. W okresie Adwentu trwa tutaj największy kiermasz bożonarodzeniowy miasta. W połowie listopada przed budynkiem pojawia się ogromna choinka, a drzewa parku dekorowane są lampionami. Plac zdobi osiem marmurowych postaci, przeniesionych tutaj ze zlikwidowanego mostu Elżbiety, a w parku po obydwu stronach placu znajdują się fontanny i pomniki i wspaniałe stare drzewa, pamiętające jeszcze czasy cesarskie.
Małgorzata Nowak, Polonika nr 243.