Pflegegeld, czyli zasiłek opiekuńczy/pielęgnacyjny, regulowany jest w Austrii ustawą federalną o zasiłkach opiekuńczych - Bundespflegegeldgesetz oraz dodatkowo ustawami poszczególnych krajów związkowych.

Pflegegeld służy zaspokojeniu potrzeb opiekuńczych wynikłych ze stanu zdrowia i co istotne, nie wpływa na podwyższenie dochodów. Opieka w rozumieniu federalnej ustawy o zasiłkach opiekuńczych oznacza, że wsparcie ma być kierowane zarówno na środki pielęgnacyjne, jak i na usługi pomocnicze. Środki pielęgnacyjne dotyczą sfery osobistej, np. gotowanie, jedzenie, przyjmowanie leków, ubieranie i rozbieranie się, higiena osobista, wypróżnianie lub poruszanie się po domu. Usługi pomocnicze natomiast to takie, które mają wpływ na materialną sferę życia.
Pflegegeld przyznawane jest na wniosek. Wyjątki stanowią wypadek przy pracy lub choroba zawodowa – w obu tych przypadkach ubezpieczyciel Unfallversicherungsanstalt wszczyna bowiem postępowanie o przyznanie Pflegegeld z urzędu. Ponadto przyznawane jest osobom przebywającym w Austrii (gewöhnlicher Aufenthalt), które wymagają stałej opieki lub pomocy, z uwagi na fizyczną, psychiczną lub umysłową niepełnosprawność, która trwa (i przypuszczalnie będzie trwać) minimum 6 miesięcy, w wymiarze przynajmniej 65 godzin w miesiącu.
Pflegegeld przyznawany jest w 7 stopniach, w zależności od stanu i zaawansowania niepełnosprawności.

Zmiany w zasiłku opiekuńczym/pielęgnacyjnym od 1 stycznia 2023 r.
Od 1 stycznia 2023 r. zasiłek opiekuńczy/pielęgnacyjny zostanie zwiększony z 25 godzin do 45 godzin miesięcznie w przypadku znacznej niepełnosprawności umysłowej lub psychicznej – w szczególności demencji.
Podwyżki zasiłku opiekuńczego w przypadkach, w których uwzględniono dopłatę z tytułu trudnej sytuacji, będą co do zasady przeprowadzane z urzędu od 1 stycznia 2023 r. bez konieczności uzyskania nowej opinii lekarskiej lub pielęgniarskiej.
Szczególnie intensywna opieka nad dziećmi i młodzieżą ze znacznym stopniem niepełnosprawności jest honorowana zasiłkiem ryczałtowym, jeżeli występują co najmniej dwa niezależne, ciężkie zaburzenia czynnościowe spowodowane niepełnosprawnością. Dodatek z tego tytułu wynosi 50 godzin miesięcznie do 7. roku życia, a następnie 75 godzin miesięcznie do 15. roku życia.
Przy ocenie potrzeb opiekuńczych dzieci i młodzieży do 15. roku życia należy brać pod uwagę jedynie zakres opieki, który wykracza poza wymagany poziom sprawności dzieci i młodzieży w tym samym wieku. Jeżeli pobierane są również inne świadczenia opiekuńcze, to są one odliczane od zasiłku opiekuńczego, aby uniknąć podwójnych świadczeń i tym samym zmniejsza się wypłacaną kwotę. Należą do nich np.:
• zasiłek dla osób niewidomych zgodnie z ustawą o świadczeniach socjalnych;
• zwiększony zasiłek rodzinny na dzieci ze znacznym stopniem niepełnosprawności.
Od 1 stycznia 2023 r. kwota 60,00 euro z podwyższonego zasiłku rodzinnego nie będzie już odejmowana na poczet miesięcznego zasiłku opiekuńczego. Zmiana ta jest uwzględniana z urzędu.
Właściwy organ emerytalno-rentowy (Pensionsversicherungsanstalt), do którego składany jest wniosek, podejmuje decyzję o przyporządkowaniu do odpowiedniej grupy (Stuffe) zasiłku pielęgnacyjnego na podstawie opinii biegłego. Z reguły wizytę domową przeprowadza lekarz lub w niektórych przypadkach wykwalifikowana pielęgniarka. Następnie wydawana jest decyzja, od której przysługuje możliwość odwołania. Istnieje także możliwość złożenia wniosku o podwyższenie wypłacanego świadczenia (zakwalifikowanie do wyższej grupy).
Zasiłek pielęgnacyjny wypłacany jest co miesiąc z dołu, 12 razy w roku. Od zasiłku nie potrąca się podatku dochodowego ani składek na ubezpieczenie zdrowotne. Pobyt w szpitalu lub uzdrowisku powoduje zawieszenie wypłaty zasiłku od drugiego dnia, jeżeli większość kosztów pobytu ponoszą: zakład ubezpieczeń społecznych (krajowy lub zagraniczny), rząd federalny, państwowy fundusz zdrowia lub zakład opieki zdrowotnej. W niektórych przypadkach zasiłek może nadal być pobierany na wniosek.