Moja babcia postanowiła, że da mi w prezencie działkę z domem, w którym mieszka, żebym mogła tam kiedyś sama zamieszkać. Oczywiście tak długo, jak będzie żyć, będzie nadal mieszkać w domu. Czy wystarczy, że podpiszemy umowę darowizny między sobą?

Podarunek to dobrowolne, trwałe przekazanie rzeczy (np. przedmiotu, nieruchomości itp.) innej osobie. Ten ostatni musi przyjąć darowiznę, aby stała się ona ważna. Prawo przewiduje, że tylko darowizna, która zostanie natychmiastowo przekazana, nie wymaga żadnej specjalnej formy, co wynika z paragrafu 943. Kodeksu prawa cywilnego (Allgemeines bürgerliches Gesetzbuch, ABGB). W pozostałych przypadkach Kodeks przewiduje konieczność sporządzenia pisemnej umowy. Ponadto paragraf 1. ustęp 1d Ustawy o aktach notarialnych (Notariatsaktgesetz) stanowi o konieczności dodatkowego sporządzenia aktu notarialnego, aby pisemna umowa darowizny była prawnie ważna. W przypadku nieruchomości poza notarialnym potwierdzeniem umowy konieczne jest zezwolenie na wpis do księgi wieczystej (Aufsandungserklärung), gdyż przekazanie własności w przypadku działek związane jest zawsze z odpowiednim zapisem w księdze.
W związku z tym, że Pani babcia planuje nadal zamieszkiwać nieruchomość, możliwe są dwie konstelacje darowizny. Po pierwsze, sporządzenie umowy w formie aktu notarialnego zawierającej wpis o prawie do mieszkania (Wohnungsgebrauchrecht) na korzyść Pani babci. Po podpisaniu umowy, potwierdzeniu jej notarialnie, wpisie do księgi wieczystej oraz uiszczeniu wszelkich opłat (opłata za wpis do księgi wieczystej, podatek od nabycia nieruchomości), stanie się Pani od razu właścicielem.
Drugą alternatywą jest tzw. darowizna w przypadku śmierci (Schenkung auf den Todesfall). W tej konstelacji darczyńca zobowiązuje się umownie przenieść pewną część aktywów (w Pani przypadku nieruchomości) na odbiorcę, jako darowiznę w przypadku jego śmierci. Ta forma darowizny nie uwzględnia umownego prawa do jej odwołania. Zrzeczenie się tego prawa jest zatem jednym z wymogów, jaki musi być spełniony. W tym przypadku darowizna staje się skuteczna dopiero z chwilą śmierci i muszą być spełnione trzy warunki: obdarowany musi zaakceptować darowiznę na mocy umowy, umowa darowizny musi zostać poświadczona notarialnie, zaś darczyńca musi wyraźnie zrzec się możliwości odwołania darowizny.
Oczywiście podałam ogólny zarys obu form. Przed podjęciem ostatecznej decyzji warto rozważyć wszystkie za i przeciw przy pomocy prawnika lub notariusza.

Chciałbym zamontować klimatyzację w moim mieszkaniu. Ktoś mi powiedział, że muszę prosić o zgodę wszystkich właścicieli mieszkań w budynku. Czy to zgodne z prawem? Zupełnie nie rozumiem, dlaczego ktoś inny musi się godzić na podejmowanie zmian w mieszkaniu, które kupiłem na własność.
Z prawnego punktu widzenia, jako właściciel mieszkania jest Pan „tylko” współwłaścicielem całej nieruchomości i osobą uprawnioną do korzystania z własnego mieszkania (paragraf 2. ustęp 1. Ustawy o własności mieszkaniowej, Wohnungseigentumsgesetz 2002, WEG). Jako właściciel ma Pan generalnie prawo do przeprowadzania przeróbek w swoim mieszkaniu. Jeśli więc decyduje się Pan na klimatyzację wewnętrzną, która wentyluje tylko przez otwór w oknie, nie ma potrzeby proszenia innych współwłaścicieli o zgodę.
Jeśli chodzi o zmianę, która dotyczy wspólnych części budynku, konieczne jest wyrażenie zgody przez wspólnotę właścicieli, np. w przypadku montowania klimatyzacji zewnętrznej, gdzie zmiany obejmują elementy elewacji zewnętrznej (przełom w elewacji), a nie tylko samego mieszkania. Wynika to z paragrafu 16. Ustawy o własności mieszkaniowej.
Według tejże ustawy zmiany konstrukcyjne nie mogą dotyczyć innych mieszkań, powierzchni ogólnych ani też wyglądu zewnętrznego domu, a także naruszać tak zwanych uzasadnionych interesów pozostałych właścicieli mieszkań. Z tych względów konieczne jest uzyskanie pisemnej zgody całej wspólnoty właścicieli.
Zanim jednak zajmie się Pan zbieraniem podpisów, warto raz jeszcze dokładnie przeczytać umowę ustanowienia odrębnej własności lokalu (Wohnungseigentumsvertrag), ponieważ coraz częściej się zdarza, że takie kwestie, jak zamontowanie zewnętrznej klimatyzacji, są już w uregulowane w tej umowie.

Czy może być mi odebrane prawo jazdy z powodu jazdy rowerem pod wpływem alkoholu? Przecież do jazdy rowerem niepotrzebne jest prawo jazdy.
Zgadza się, że jazda rowerem nie wymaga posiadania prawa jazdy, ale stanowi uczestniczenie w ruchu drogowym. Jeśli odbywa się pod wpływem alkoholu, może ciągnąć za sobą daleko idące konsekwencje.
Jazda rowerem pod wpływem alkoholu nie zawsze jest karalna. W przypadku rowerzystów w Austrii obowiązuje limit 0,8 promila alkoholu (0,4 mg alkoholu na litr wydychanego powietrza), jak wynika z paragrafu 5 ustępu 1. Przepisów ruchu drogowego (Straßenverkehrsordnung). Dopiero, jeśli ten limit zostanie osiągnięty lub przekroczony, należy w pierwszej kolejności spodziewać się kar pieniężnych. W zależności od ilości promili alkoholu w wydychanym powietrzu, kara będzie wynosić od 700 do 5900 euro. W przypadku odmówienia wykonania testu kara waha się między 1600 a 5900 euro. Jak widać, są to pokaźne sumy. Szczegóły odnośnie kar można znaleźć w paragrafie 99. Przepisów ruchu drogowego.
Jeśli chodzi o odebranie prawa jazdy, to zasadniczo w większości przypadków nie jest to przewidziane. Oznacza to, że policja na miejscu zdarzenia nie odbierze Panu prawa jazdy. Jeśli jednak zostanie Pan wielokrotnie spisany za takie wykroczenie, prawo jazdy może zostać odebrane przez odpowiedni urząd administracyjny. Dzieje się tak dlatego, że wielokrotna jazda na rowerze w stanie nietrzeźwym może wskazywać na brak tak zwanej „Verkehrszuverlässigkeit” według paragrafu 7. Ustawy o prawie jazdy (Führerscheingesetz, FSG). Chodzi tutaj o bycie wiarygodnym i odpowiedzialnym kierowcą, czyli osobą, która nie zagraża ruchowi drogowemu. Częste korzystanie z roweru w stanie upojenia alkoholowego nie jest zgodne z tą definicją i może finalnie doprowadzić do utraty prawa jazdy.